رفتار انسان در همین جهان به خودش بازمی گردد و سرنوشتش را رقم خواهد زد
بهروز خلیلی - در جهان بینی زرتشتی انسان دارای ” من“ است و خداوند بزرگ دانا به همه انسانها این توانایی را داده است که میتواند خود را درک کند و بشناسد و بداند که هست و ... ،
و می تواند ” من“ خویش را تحت كنترل خود قراردهد و تغییر و پرورش دهد . به این قدرت بزرگ ” قوه درك “ گفته میشود تا بتواند دنیا را تجزیه و تحلیل كند و به قوانین اشا (هنجار هستی) پیببرد و قدرت اراده و اختیار بخشیده كه بتواند غرایز خود را كنترل نماید و هر راهی كه دوست دارد برگزیند .
انسان چه مرد و چه زن آزادی كامل دارد كه با خرد خویش همه چیز را مورد شناخت و سنجش قراردهد و هر چه را دوست دارد ، جه نیك و چه بد آزادانه انتخاب كند
حال اگر سرنوشت انسان را به معنی وضعیت آینده او در نظر بگیریم (در لغتنامه دهخدا ، سرنوشت انسان به معنای حكم ازل و قضای ازل یعنی آنچه در روز ازل تقدیر شده باشد ، آمده است) برخلاف مفهوم رایج آن كه میگوید انسان بر سرنوشت خود هیچگونه تسلطی نداشته و مشیت خداوند است كه سرنوشت انسان را میسازد ،
در جهانبینی زرتشتی ( كلیات جهان بینی ، یعنی اینكه دیدگاه انسان نسبت به چگونگی آفرینش ، چگونگی گردش روزگار ،شناخت انسان و رابطه انسانها (زن و مرد و نژاد) ، رابطه انسان با طبیعت و خالق خود و برعكس و ... مشخص شود) هر كس سرنوشت خود را با اندیشه و گفتار و كردار خود میسازد و سازنده سرنوشت انسان ، خود انسان است
رفتار انسان اختیاری است ،ولی بازتاب آن جبری و گریزناپذیر است . این قانون ، جزیی از نظام خللناپذیر حاكم بر هستی است كه سرانجام ” گندم از گندم بروید ، جو ز جو “
یسنای 31 بند 20 از سرودهای شت زرتشت میفرماید :
” كسی كه به راستی گراید به روشنایی و شادمانی خواهد رسید ، و كسی كه به دروغ گراید تا دیرگاه زندگی را در تیرگی و كوردلی و آه و افسوس بسرخواهد برد . براستی او را وجدانش و كردارش به چنین سرانجامی میكشاند .“
بر پایه قانون اشا ، رفتار انسان در همین جهان به خودش بازمی گردد و سرنوشتش را رقم خواهد زد . پس بهتر است كه با اندیشه و گفتار وكردار نیك بهتربن زندگی را برای خود فراهم آوریم
برگرفته از :
1- خنجری ، خداداد ، بینش زرتشت ، چاپ دوم 1380-تهران – صص 56 تا 66 .
2- خورشیدیان ، اردشیر ، جهان بینی اشوزرتشت (جزوه آموزشی هیربدی) – 1381 - تهران - صص 17 تا 20 .
http://hamazoor.ir